Autor: Irena Ejsymond

Dziś jest święto Walentego
Mamy luty, czternastego
Kogut wymknął się z kurnika
Do sklepiku cukiernika

Jeszcze ciemno, ledwo świta
W cukierence kaczka wita
Czuć aromat smakołyków
Z długiej lady i z koszyków

Jest kolejka zakochanych
Śladem uczuć kierowanych
Pięć bażantów, kilka strusi
Obdarować kogoś musi

Gąsior przyszedł tu z goździkiem
Kogut stanął za indykiem
Szybko schodzą smakołyki
Czekoladki, rogaliki

Ptasie mleczka, rarytasy
Uszczuplają się zapasy
„Pali się” robota kaczce
Struś odbiera torcik w siatce

Przewiązane serca wstążką
Indor trzy wziął, aż z nawiązką
Kogut zerknął mu przez ramię:
– Chciałem się oświadczyć damie!

Nic już nie ma z czekolady
Serc zabrakło – kogut blady
Na indora spojrzał gniewnie
Nim coś powie indor ziewnie:

– Masz kogucik serce w darze
Ja kupiłem ich w nadmiarze
Leć i kłaniaj się dziewczynie
Niech wam życie w szczęściu płynie

SPIS TREŚCI

Mówią o niej straszne rzeczy,
ni to kracze, ni to skrzeczy,
że jest dumna i leniwa,
i złych mitów wciąż przybywa.

A tymczasem taka wrona,
może nawet być szkolona.
Naukowcom dowód dała,
że jest zręczna i wytrwała.

Umieścili ziarno w skrytkę,
wrona widzi je przez szybkę.
Obok ma trzy elementy,
w mig ujawnia swe talenty.

Połączyła je w narzędzie,
którym ziarno wydobędzie.
Pokarm nie już zamknięty.
Bystra wrona. Ptak zawzięty!

Okazała się być szybka.
Wnet otwarta była skrytka.
Ptak ze smakiem zjada ziarno.
Od zachwytów jest aż gwarno.

Sprytne to i pomysłowe,
widać, że ma mądrą głowę,
że potrafi kombinować
i jak człowiek też planować.

Droga wrono gratulacje,
zasłużyłaś na owacje!
Naukowcy są zdumieni,
geniusz wrony każdy ceni.

Więc ja wronę też pochwalę.
Pomoc niesie ptaszkom stale.
Umie gadać ludzkim głosem.
Z dumą może zadrzeć nosem!

SPIS TREŚCI

Przytul się do mnie misiu z półeczki
Przytul się do mnie, zasnąć nie mogę
Chcę już usłyszeć twoje bajeczki
Ruszajmy razem w gwieździstą drogę

Tam gdzieś na niebie wśród chmurek sennych
Księżyc poduszki dla nich układa
Widać go dobrze w ramach okiennych
Perłową bajkę im opowiada

Gwiazdy wsłuchują się w opowieści
Ziewnie mrugając już powiekami
Wietrzyk listkami cicho szeleści
Zamyka wieko muszli z perłami

Lecz jedna perła z dala od domu
Nie zdąży wrócić sama przed nocą
Konik nie mówiąc o tym nikomu
Perłę do muszli zawiózł karocą

Na księżycowym niebie gwiazdeczki
Gaszą pomału nocne światełka
O lśniącej muszli śni miś z półeczki
Śpi morski konik, śpi też perełka

SPIS TREŚCI

Cóż za kontrast upierzenia.
Brzuch niebieski, aż po szyję.
Fantastyczne połączenia.
Żółty kolor gardło kryje.

Oczy, błyszczą na czerwono,
wokół biegnie ciemna wstęga.
Na skrzydełkach, dość zielono,
a pod bródką czarna pręga

Jak igiełka długi dzióbek,
lekko w dół, po łuku zgięty.
Przyda mu się ostry czubek,
ten ptak jest na osy cięty.

Rdzawy beret sięga karku.
Błękit kupra świeci w słońcu.
Żółte barki ma w podarku.
To bajeczna żołna w końcu!

Pośród ptaszków to ozdoba,
egzotyczni faworyci.
Żołna dzieciom się spodoba,
dorosłego też zachwyci.

SPIS TREŚCI

W kalendarzu miesiąc styczeń
Bałwan zgłosił kilka życzeń
Chce mieć szalik, ciepłe buty
Bo za pasem miesiąc luty

Szkoły mają wolne (ferie)
Śnieżek lecą całe serie
Zaspy śniegu leżą spore
Zając chrupie sosny korę

W srebrze stoją drzewa w lesie
Staś na górkę sanki niesie
Z lustra wody lód na stawie
Łyżwy co dzień są w zabawie

Sarna skubie stare pędy
Małe ptaszki mają względy
Karmnik z ziarnem na balkonie
Wróbel oddał kilka wronie

A gdy narciarz jest na stoku
Jaką mamy porę roku?
Za dnia, w nocy mrozek trzyma
Szczypią uszy – tak to zima!

SPIS TREŚCI