Autor: Irena Ejsymond

W pewnej zagrodzie
W pełnej swobodzie
Tuż obok woza
Mieszkała koza,
Która z higieną
Choć z pewną tremą
Na bakier stała
Za nic ją miała

Czyste kopyta?
Nikt ją nie pyta
Skoro nie musi
Woda nie kusi
Nie bywa w świecie
Włosów nie plecie
Zębów nie myje
Manier nie kryje

Pewnego razu
Dając wyrazu
Swej życzliwości
Dreptała w gości
Choć w sianie cała
Poszła jak stała
Więc może chwała,
Że gęś spotkała

– O Matko, kózko!
Omijasz lustro?
Oburza się gąska
I leci wiązka:

– Choć nie wyspana
Z samego rana
Czyszczę swe pióra
Cierpnie mi skóra!
Ty idziesz w gości
Kozo, litości!
Z sianem na głowie
Co światek powie?

Dobrze się składa
Bo nie wypada
Użyjmy kosy
Na twoje włosy
Raz, drugi, trzeci
W ruch kosa leci
I dziabie włosy
I ważą się losy

Koza w kałuży
Patrzy czy służy
Jej taka zmiana
Jest wyciachana!
Jest postrzępiona
Jest wygolona
O Matko Bosko!
– Ratunku gąsko!

Nie widać kozy
Metamorfozy
W imię maniery
I bez kozery
Straciła włosy
Przyjmując ciosy
Pokłosie kosy
U naszej kozy

SPIS TREŚCI

Biedroneczka w kropki cała
Często szkoły unikała
Czytać, liczyć nie umiała
– Ja nie muszę – tak się śmiała

Raz łakoci zapragnęła
Mamie numer wywinęła
Do cukierni się wybrała
I w słodyczach przebierała

Tu ciasteczka piekła Mucha
Choć cukiernik, ciut za sucha
Biedroneczkę małą chwyta
– Chcesz zamówić! – zaraz pyta

– Do wyboru lada cała
Ile zważyć ciastek mała?
Może z lukrem, albo z makiem?
U mnie zawsze zjesz ze smakiem

Na ciastka jest kieszonka
Oblizuje się Biedronka
– Kokosowych chcę ciasteczek
Tyle ile mam kropeczek

Podejrzliwie patrzy Mucha
– Oj, wyglądasz na łasucha
Ciastek chętnie dam do teczki
Jednak sama licz kropeczki

Lecz Biedronka wzrok spuściła
Mucha więc się domyśliła
– Nie potrafisz ich policzyć,
To do szkoły zmykaj ćwiczyć!

Zawstydziła się Biedronka
Pusta w teczce też kieszonka
Smakiem obejść się musiała
W mig do szkoły poleciała

SPIS TREŚCI

Pewien Felek, jakoś wiosną
Z miną słodką i radosną
Chciał pochodzić sobie boso
I nie słuchał gdy go proszą
By się nie rozbierał jeszcze
Bo go mogą złapać dreszcze

Ale Felek miał ochotę
Bawić się dziś właśnie błotem
Zrzucił buty i koszulę
Po czym puścił się w cebulę
Nagle dostał gęsiej skóry
I się zrobił szarobury

Choć zawołał swego brata
Na ratunek biegnie tata
– Co się stało z moim ciałem?
Tato, tato czym się stałem?
– Przypominasz mi batata
Zwiędniętego – odrzekł tata
– Rozebrałeś się z łupiny
Szukaj Felek swojej winy!

Jeszcze dodał – Ty słodziaku
Mój syneczku, mój ziemniaku
Zapomniałeś pewnie Felek
Żeś ty tylko kartofelek!

SPIS TREŚCI

Piesek Śmieszek ruszył w drodze
Piękną dzisiaj ma pogodę
Pachnie wiosną, świeci słońce
Swe śniadanie zje na łące

Przysiadł sobie na góreczce
I przygląda kanapeczce,
Którą mama dała w teczkę
A w niej świeżą też szyneczkę

Zapach niesie się po łące
Dołączyły więc zające
Piesek dobre ma serducho
Aż tak głodne nie jest brzucho

Szybko dzieli się kanapką
Z zającami, a i z żabką,
Która właśnie się przysiadła
Mówiąc, że coś też by zjadła

Kanapeczka całkiem duża
Odpoczynek się wydłuża
Podniebienia szynka syci
Ale nagle deszczyk chwycił

Rozejść muszą się zebrani
Są na jutro dogadani
Razem zjedzą też śniadanie
Dla zajączków to zadanie

Kto się dzieli zbiera żniwo
To dobroci jest ogniwo
To oznacza, że jest szczery
Zwróci mu się razy cztery!

SPIS TREŚCI

Pewna sroka chce wafelków
Więc podchodzi do wróbelków
Wróble słyną z gościnności
Sroka, zatem ich nie złości

Znika wafel jeden, drugi
Sroki wielkie to zasługi
Choć wróbelki siedzą cicho
Myślą sobie – Ależ licho!

Sroka zjada już okruchy!
Wróble martwią się o brzuchy
Może było protestować?
Albo chociaż troszkę schować

To nie sroki jest zmartwienie,
Że ich wzięło oburzenie
Kiedy chciały coś powiedzieć
Ta, zdążyła już odlecieć

Tak bez słowa, bez dziękuję
Wroblom sroka nie pasuje!
Może inni rację mają,
Że tę srokę przeganiają?

Jej wyraźnie brak kultury
Brak ogłady i lektury
Dobrych manier i obycia
W grupie, razem obok życia!

SPIS TREŚCI