Ile razy łzy wycierasz,
gdy przemija jakaś chwila?
Wszystko tylko tu i teraz.
Nie ma tej co wcześniej była.
Nic dwa razy nie jest dane,
inny dźwięk ma każde echo.
Żadne jutro nie jest znane,
choć to jutro jest pociechą.
Ale ono też przeminie
i też pójdzie w zapomnienie.
Tak jak dym ku niebu płynie,
zostawiając ślad, wspomnienie.
Chwile nie są takie same,
każda smak ma wyjątkowy.
Ważne chcą być pamiętane,
więc wplatają się w dzień nowy.
Pola, łąki mgłą skąpane,
mgła rozlana tak jak mleko.
Nic dwa razy nie jest dane.
To co było jest daleko.
Dotknąć wspomnień – nie, nie można,
chociaż zdają się być bliskie.
Ta niemożność jest nieznośna.
Łapmy chwile, łapmy wszystkie.